بررسی هیستولوژیک و رادیوگرافیک واکنش بافتهای پری اپیکال 6 ماه پس از معالجه ریشه دو میلیمتر در ورای آپکس

دوازده گربه بالغ و سالم جهت انجام این مطالعه انتخاب شدند و دندان کانین آنها با قطع تاج و پس ازایجاد پالپیت،تحت درمان ریشه به صورت ‏‎over filling‎‏ (‏‎2mm‎‏ در ورای اپکس رادیوگرافیک) قرار گرفتند. پس از 6 ماه کلیه گربه ها ‏‎sacrifice‎‏ شدند جهت فیکساسیون بافتهای موردنظر از تکنیک ‏‎vital perfusion‎‏ استفاده شد و از ‏‎block section‎‏های تهیه شده از دندانها و استخوان اطراف مقاطع هیستولوژیک تهیه و به روش ‏‎h & e‎‏ رنگ آمیزی شده و نهایتا تحت بررسی قرار گرفتند. -نتایج هیستولوژیک این مطالعه نشان می دهد که آماس مزمن به درجات مختلف از خفیف تا نسبتا شدید در تمام نمونه ها به چشم می خورد اکثریت سلولهای آماسی را ماکروفاژها تشکیل می دادند که اقدام با فاگوسیتوز ذرات خارجی نموده بودند در همه نمونه ها ‏‎encapsulation‎‏ در اطراف گوتاپرکای وارد شده به بافتهای پری اپیکال مشاهده گردید مقداری از عناصر بافت گرانولیشن که بافتی ترمیمی-دفاعی می باشد در کلیه نمونه ها بویژه در نواحی تحلیل رفته بافتهای سخت مشاهده گردید. در تمامی نمونه ها تحلیل استخوان و سمان در اطراف اپیکال فورامن مشاهده گردید. رژنراسیون استخوان و سمان نیز با درجات کمتر مشاهده گردید. در کلیه نمونه های مورد مطالعه به علت فعالیت های استئولیتیک عرض ‏‎pdl‎‏ در ناحیه آپکس افزایش یافته بود. در نواحی مجاور آن نیز فعالیت های فیبروبلاستیک شامل ساخت رشته های کلاژن جددی و اتصال به سمان تازه مشاهده می گردد. علیرغم اینکه در هیچ یک از نمونه ها 6 ماه پس از معالجه ریشه ترمیم کامل مشاهده نگردید در کلیه نمونه ها روند ترمیم مشاهده شد.